Zondagavond... Weer alleen. Ik tenminste wel.
Hier afgebeeld het ideaal-plaatje... Denkt u niet?
Pappa, mamma, zoontje, dochtertje, zichtbaar zonder stress,
gelukkig, tevreden, happy.

Maar waar is dat nou echt de werkelijkheid?
Nee, de foto is mooi... Een mooie illusie. Voor jou of mij hoogstwaarschijnlijk niet weggelegd; niet zó.
Morgen weer werken, weer therapie, naar school, naar het ziekenhuis, of gewoon thuis.
Afgekeurd en thuis... Ach, het is overal wat anders. Je hebt iets waar je tegenop ziet voor morgen,
of je hebt de griep. Maar hoe het ook zij, maak er het beste van.
Kop omhoog en neus in de wind zou mijn tante zeggen.

Welterusten en tot morgen!

Verhaaltje voor het slapen gaan